Ook de broekpoepscène Connie Palmens I.M. wordt gefilmd

Piekerige coupe

“Het is een beetje een gedoe hier,” zegt regisseur Michiel van Erp lachend op de Prinsengracht. “Vooral de opnameleider heeft het moeilijk. We kunnen de straat hier niet steeds afsluiten – dat moet wel tijdens het filmen, anders rijdt er van alles door het beeld dat te modern is. Maar ach, dat gedoe is juist leuk. Ik ben enorm aan het ­genieten.” De Biro die over de brug zoeft, past inderdaad niet lekker in de scène, die ergens ­begin jaren negentig afspeelt.

Terwijl camera’s worden versjouwd, kletsen hoofdrolspeler Ramsey Nasr en Wende Snijders voor koffiehuis De Hoek, waar Meijer zijn Dikke Man-column voor Het Parool vaak schreef. Nasr is gladgeschoren, draagt bruine lenzen en heeft een opbollend nepbuikje om wat meer op de Dikke Man te lijken – vanwege de vele naaktscènes kwam hij eerder al wat kilo’s aan. Snijders heeft Palmens typerende, piekerige coupe aangemeten gekregen.

Draaiorgel

De twee acteurs spelen straks een vrolijk tafereel: hij heeft een draaiorgel geregeld dat midden op straat Tulpen uit Amsterdamspeelt.

Van Erp praat eerst een tijdje op de acteurs in. “Ik bespreek altijd met ze: waar kom je vandaan? Ze hebben net ruzie gehad. Hij is ’s nachts uit bed gekropen en kwam pas de volgende ­ochtend terug, zij denkt dat hij vreemdgaat. Ik bespreek nu met Ramsey en Wende: hoe ­ontmoet je elkaar dan later weer? Is ze boos, of verlangt ze naar hem? Hoe speel je dat?”

Broekpoepscène

Als de verzoening erop staat is het duo nog niet klaar: ze moeten tot laat in de avond door om de befaamde broekpoepscène op te nemen – het begin van I.M., waarin Palmen en Meijer spontaan beginnen te poepen als ze elkaar tegen­komen op straat (‘Zonder me van tevoren te waarschuwen wijkt mijn kringspier uit elkaar en ik doe het in mijn broek’). ­Regie-assistent Marnie Blok: “We dachten wel even: moeten we dat wel doen? Maar ja, natuurlijk moet die erin. Anders gaat straks iedereen ernaar vragen.”